Nie każdy chce pisać o tym, co wokół siebie widzi. Ewentualnie właśnie to, co widzi, sprawia, że chce stworzyć alternatywną rzeczywistość w swoim utworze. Jak to zrobić, aby czytelnik się wciągnął w fabułę?

Co chcesz zmienić?

Na początek warto ustalić, co konkretnie chcemy zmienić w kreowanej rzeczywistości. To będzie nasza główna oś zmian. Może to dotyczyć przestrzeni życiowej, ustroju politycznego lub zachowań ludzi. Pamiętajmy, że to musi się łączyć stricte z fabułą – jeśli chcemy unaocznić absurdy władzy, to właśnie ona powinna grać pierwsze skrzypce. Powód jest prosty – całość po prostu musi być ze sobą spójna, a opisywana rzeczywistość powinna uzupełniać akcję, a nie ją zamotać. Prosty przykład: w „Roku 1984” G. Orwella, gdzie przedstawiony zostaje świat autorytarny przy pomocy bohatera, który zmaga się z codziennymi absurdami władzy.

Jak chcesz zmienić?

Budowanie alternatywnej rzeczywistości może opierać się na całkowitym odwróceniu tego, z czym spotykamy się na co dzień lub wybiórczych zmianach, np. dotyczących władzy lub społeczeństwa. Co najważniejsze – nie musimy wcale tworzyć całkowitego przeciwieństwa realnego świata, lecz jedynie zmienić pewne panujące zasady, np. zamiast poruszać się samochodami, bohaterowie mogą latać na latawcach.

Realność a fantazja

Tworzenie alternatywnej rzeczywistości jest o tyle trudne, że trzeba zadbać o to, aby całość była w miarę prawdopodobna. Co oznacza ni mniej ni więcej tyle, że powinniśmy umieć to sobie wyobrazić. Warto do tego rodzaju utworów wplatać pewne elementy „normalne”, jak puby, broń czy meble. To sprawi, że czytelnik bardziej zaufa temu, co czyta, bo będzie umiał sobie wykreować w głowie konkretny obraz. Przykład: u Terrego Pratchetta Śmierć jeździła na koniu, gdzieniegdzie istniały lasy, a Świat Dysku był podtrzymywany przez cztery słonie, a nie cztery smoki. Mimo iż całość jest fantastyczna, to jednak bez trudu potrafimy to zobaczyć oczami wyobraźni.